რას ამბობენ აქციის მონაწილეები და სპეციალისტები ფერადი ლითონების საწარმოს მშენებლობის შესახებ

„ორქისის“ კვლევით საქართველოს მცირე მდინარეებს შორის მდინარე ბჟუჟი ტყვიით ყველაზე უფრო დაბინძურებული მდინარეა, რაც ოზურგეთში კომპანია „მანსაროვარის“ და „ჯეოგადამამუშავებელის საქმიანობას უკავშირდება.
ექიმმა, ოზურგეთის საკრებულოს მაჟორიტარმა დეპუტატმა დავით მდინარაძემ რედაქციას მოაწოდა კვლევის შედეგები, რომლის მიხედვით ბავშვებში ტყვიის შემცველობის მხრივ აჭარა-გურია ლიდერობს. ორგანიზმში ტყვიის ზედმეტი შემცველობა პირველ რიგში ბავშვებში ინტელექტუალურ განვითარებაზე მოქმედებს.

თამაზ საჯაია, თაყაიშვილის ქუჩის მცხოვრები: _ არ გვინდა ოზურგეთში  ტოქსიკური საწარმო. დაგვაყენეთ ამ ქვეყანაზე, ამ უბანში, სადაც ჩემი წინაპრები საუკუნებზე მეტი ხნის განმავლობაში ცხოვრობდნენ, რას გვერჩით, რატომ გვიმოკლებთ სიცოცხლეს. რას გააკეთებთ ისეთს ქვეყნისთვის, ამდენ ოჯახს სასიკვდილოდ რომ გაიმეტებთ. საკმაოდაა თაყაიშვილის ქუჩაზე ბენზინგასამართი, გაზგასამართი სადგურები, „ბლექსი ჯგუფის“ ასფალტ-ბეტონი ქარხანა, რომელიც საკმარისად აბინძურებს გარემოს.
ნუკრი ვასაძე, უნივერსიტეტის ქუჩის მცხოვრები _ ვიცი რას ნიშნავს დღეს სამუშაო ადგილები, მაგრამ ასეთ საწარმოში სამუშაოს დაწყებას არავის არ ვუსურვებ. ევროპამ, ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა, იაპონიამ და სამხრეთ კორეამ ჰაერისა და წყლის ხარისხის გასაუმჯობესებლად სუფთა და ეფექტურ ტექნოლოგიებში უზარმაზარი კაპიტალდაბანდებები ჩადეს და  მათ ბინძური საწარმოები ქვეყნიდან გაიტანეს. ჩვენთან კი პირიქითაა, მავნე საწარმო ქვეყანაში შემოგვაქვს?
მერაბ ზაქარიაძე, მანქანათმშენებელი ინჟინერი: _ როცა ანასეულის ექსპერიმენტულ მანქანათმშენებელ ქარხანაში მშენებლობისას დავიწყე მუშაობა _ ამ ქარხნის კომპლეტაციის საქმე ჩამაბარეს. ქარხანა 1985 წლის 1 იანვარს გავიდა ექსპლოატაციაში. ამ დროისათვის ქარხანა 130-ზე მეტ ტექნიკურ დანადგარს ითვლიდა. მათ შორის რამდენიმე უნიკალურ ჩარხს.. უნივერსალურ სახარატო, სახარატო-რევოლველურ, კარუსელურ, საღარავ, კბილსაფრეზ, სარანდ, საბურღ, შიგნაჩარხ ჩარხებს.. რამდენიმე ჩარხის ღირებულება ხუთნულიან ციფრს შეადგენდა, იმჟამინდელ საბჭოურ რუბლში. იყო სხვა უნიკალური დანადგარები, ამწე კრანები. ქარხანაში 120-ზე მეტი ადამიანი მუშაობდა.
გასული საუკუნის 90-იანი წლებში, სხვა საწარმოების მსგავსად ქარხანა არ გაძარცვულა და შეინარჩუნა ძირითადი ტექნიკური დანადგარები, რათა შემდეგ ინდოელ „ინვესტორებს“ რომ დაეშალათ, ნაწილი უცხოეთში გაეყიდათ, ნაწილი კი ჯართში ჩაებარებინათ.
აზერბაიჯანისა და თურქეთისაგან განსხავებით, სადაც ჩაის ბუმია, წინა ხელისუფლებამ 2010 წლის აგვისტოში 125 000 ლარად „მიჰყიდეს“, უფრო სწორად აჩუქეს ე.წ. „ინვესტორებს“ 3 ჰექტარი მიწა, უზარმაზი საწარმოო კორპუსი მისი დანადგარებით. ინდოელ მეპატრონეებს თავი არ შეუწუხებიათ ხელშეკრულებით ნაკისრი ვალდებულების შესრულებაზე, ქარხნის პროფილის შენარჩუნებაზე.
სამაგიეროდ, შპს „მანსაროვარ-მა“ინდოეთიდან ჩამოიყანა თანამემამულეები და დაიწყეს ჩარხების დაშლა და მისი რეალიზაცია. 2011 წლისათვის ქარხანაში 2 ადგილობრივი მუშაობდა. თავიდან პლასმასის წარმოება დაიწყეს, შემდეგ ტყვიის კუსტარულ წარმოებაზე გადავიდნენ და დიდი ზიანი მიაყენეს დედა-ბუნებას. ახლა გვეუბნებიან, ფერადი ლითონების გადასადნობ საწამოს გავხნით,სადაც 10 000 ტონამდე ნადნობს მივიღებთ და დაგვეთანხმეთო. რა თქმა უნდა ეს ადგილობრივმა მოსახლეობამ უნდა გადაწყვიტოს. ამ მხრივ თუ რა პოზიცია უკავია მოსახლეობას, ეს საპროტესტო აქციაზეც დავინახეთ.
ნანული ორაგველიძე, მეცნიერი, ოზურგეთის საკრებულოს დეპუტატი: _გურიაში, ქ. ოზურგეთის დასახლებაში ტოქსიკური საწარმოს გახსნა იმდენად არალოგიკურია, არასწორია და პირდაპირ უნდა ითქვას, რომ დანაშაულებრივია, ამ საკითხის განხილვა საერთოდ უნდა მოიხსნას დღის წესრიგიდან. ნუთუ შეიძლება მთავრობამ ასეთი გაუაზრებელი ქმედება ჩაიდინოს და მოსახლეობა ასე გაწიროს. გურიას სამი მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების დაუფლების მქონე დებუტატი ჰყავს პარლამენტში. პარლამენტმა ხომ უნდა გაუწიოს მონიტორინგი მთავრობის მუშაობას..დაუშვებელია. რომ მათ არ განიხილონ გარემოს დაცვის სამინისტროს არასწორი გადაწყვეტილება, რომელიც შეცდომას შეცდომაზე უშვებს აგრარული პრობლემების მოგვარებისას. შედეგიც სახეზეა. ფინანსები იხარჯება, სოფლის მეურნეობის აღორძინებას საშველი არ ადგება. ან როგორ მოგვარდება პრობლემა, როდესაც სუბტროპიკული ზონის კლიმატის პირობებში, როგორზეც ბევრი ქვეყანა ოცნებობს, ინვესტორს უფლებას აძლევენ ხან ტყვიის, ხანაც ალუმინის მომწამვლელი საწარმო გახსნას მისი მოგების და არა ქვეყნის და საზოგადოების ინტერესიდან გამომდინარე.
ქეთინო ზოიძე, ექიმი: _კატეგორიულად მიუღებელია ასეთი მავნე საწარმოს გახსნა! არათუ იმ ადგილას, საერთოდ არ უნდა აშენდეს ოზურგეთში, ისედაც საკმარისადაა დაბინძურებული ჰაერიც და მდინარეებიც. ონკოლოგიური დაავადებებულთა რიცხვი საქართველოში ყველაზე მეტი ოზურგეთშია.
ამ საქმეში საჯარო განხილვას აზრი არ აქვს, მოსახლეობის აზრი ისედაც კარგად ეცოდინებათ! რატომ უნდა სჭირდებოდეთ ადამიანებს ისედაც ყოველდღიური პრობლემებით დამძიმ-ებულებს ქუჩაში გამოსვლა ?!
მოვითხოვოთ იმ ადამიანების ჩართვა, ვისაც რეალურად შეუძლია პრობლემის გადაწყვეტა.!

მსგავსი სტატიები