დაბა და სოფელი

(მოწერილი ამბავი)

გურია,10 მაისი. ნათქვამია

„დიდი ლხენაა ჭირთა თქმა,

თუ კაცსა მოუხდებოდეს.

გურულების ერთადერთი თავმოსაწონი და სასიქადულო თვისება, თუ ღირსება, რომლითაც შინ ვყოყოჩობდით, და გარეთ თავი მოგვქონდა, ის იყო, რომ თავმოყვარეობა მოიპოვებოდა ჩვენში. როგორ შეიძლებოდა შეურაცხყოფა და დაბრიყვება, მასხრად აგდება, გაბიაბრუება და გაუპატიურება ვინმესთვის დაგვეთმო. ეს რომ ასე იყო, ყველამ კარგად იცის. კარგად იციან, რომ გურულების თავ მოყვარეობა ხშირად ზომას სჭარბობდა, საზღვარს გადასცდებოდა ხოლმე და ამის გამო გურულების მოქმედებას და ქცევას, ვინ იცის, რა გვარის სახელებით იხსენიებენ: გურულმა „იფხიკა,“ გურული „გაკუჭიანდა,“გურულმა „იფეთქა,“„გავარდა,“„იტლინკა,“ „გაშპა“ და სხვ.

თავ. მოყვარე და სიტყვა საქმეში მოსწრებული, მკვირცხლი გურული ამპარტავნობდა, ქედ-მაღლობდა, ეს იყო ზნეობრივი სიამპარტავნე და არა უკუდო და უსაბამო თავმოწონება, რადგან გურულები არ კადრულობდნენ, რაც საკადრისი არ იყო და თაკილობდნენ ისეთი საქმის ჩადენას, რაც კაცს ამცირებდა და აუპატიურებდა. გურული მოკვდებოდა და ისეთ საქმეში ხელს არ გაისვრიდა, რომელიც სახელის გატეხვას უდრიდა.

გურულებს თავ. მოყვარეობასთან და ზნეობრივ სიამპარტავნესთან დიდი ნდობა ჰქონდათ ერთმანეთისა. მტკიცე ნამუსი, შეუშლელი პირი და გაუტეხელი ძმობა. იცოდნენ, რომ „კაცი კაცის წამალია“, და სჯეროდათ, რომ თუ კაცი კაცის წამალი  იქნებოდა, მაშინ ყველანი ერთად თავის ქვეყნის, თავის კუთხის წამალი და მალამო იქნებიანო. მაგრამ…ის რაც „მაგრამით“ მინდა, ჩემდა სამწუხაროდ, მოგახსენოთ, მეტად გულსაკლავი სიმართლეა, რაც ზემოთ მოგახსენეთ, ის ითქმის და ითქმოდა არა ჩვენზედ, არამედ ძველ გურულებზედ…

დათიკო ვერმიცანაშვილი.

გაზ. „ივერია,“#100, 14.05. 1889 წ.

მსგავსი სტატიები

  • 100
    არ იყო ადვილი ამ თემასთან შეჭიდება, რადგან იდგა ექვთიმე, იდგა საქართველო, ეროვნული განძის უკვე განვლილი მძიმე გზა - სამშობლოდან სამშობლომდე...ავტორი ნინო ნიკოლაიშვილი ოზურგეთს, სოფელ ლიხაურში დაიბადა  ექვთიმე თაყაიშვილი, ახლა უკვე წმინდანად შერაცხული და საქართველოს მეჭურჭლეთუხუცესად წოდებული დიდი მამულიშვილი. 17 ოქტომბერი, წმინდანად შერაცხვიდან 20 წელი... და დაბადებიდან 160 წლის იუბილე. ექვთიმობა, ოზურგეთში ერთ-ერთი ლამაზი დღესასწაულია თავისი  შინაარსობრივი და სულიერი გამოხატულებით. 17 ოქტომბერს  ექვთიმეს აჩრდილი კვლავ სტუმრობს  გურიას, ოზურგეთს, თავის საყვარელ…
  • 100
    „ის ჩვენი ჩანაფიქრი, მიგვებედა და გაგვებედა წმინდანთან მიახლება, შევძელით და განვახორეციელეთ“... ანუ, რა გაკეთდა და რა იგეგმება ოზურგეთის თეატრშიავტორი ნინო ნიკოლაიშვილი 17 ნოემბერს გამართულ პრესკონფერენციაზე, რომელიც  პროექტ ტრილოგიის ერთგვარ შეჯამებასაც წარმოადგენდა, ოზურგეთის  თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელმა, ხელოვნების დამსახურებულმა მოღვაწემ ვასილ ჩიგოგიძემ, სიხარულს რომ ვერ მალავდა, ისეთი ემოციებით, იმ გამოწვევებსა და შედეგებზე ისაუბრა,  რაც უკვე წარმატებით  განხორციელდა  და რისი იდეაც სამიოდე წლის წინ თავად გააჟღერა. 19-23 ნოემბრის ფარგლებში, ოზურგეთის სახელმწიფო…
  • 100
    რეგიონულ საინვესტიციო ფორუმზე, გაზეთ „ალიონის“ შეკითხვა სესიის დროის ამოწურვის მოტივით უპასუხოდ დატოვეს  დღეს, ქ. ოზურგეთში, ოზურგეთის ისტორიულ მუზეუმშიგაიმართა რეგიონული საინვესტიციო ფორუმი, რომელსაც კერძო სექტორის, სამოქალაქო საზოგადოების, ცენტრალური და ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლები დაესწრნენ. საჯარო და კერძო სექტორების წარმომადგენლებმა იმსჯელეს რეგიონის საინვესტიციო პოტენციალზე და თანამშრომლობის შესაძლებლობებზე. ლანჩხუთის, ოზურგეთისა და ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტებმა წარმოადგინეს საინვესტიციო პროფილები, რომელთა შექმნაში მათ დაეხმარა გაეროს განვითარების პროგრამა (UNDP) და…
  • 100
    ჩოლოქის ბრძოლა1918 წლის 3 მარტს საბჭოთა რუსეთსა და გერმანიას, ავსტრია-უნგრეთს, ოსმალეთსა და ბულგარეთს შორის დაიდო ბრესტ-ლიტოვსკის საზავო შეთანხმება, რომლის მიხედვით, რუსეთი გამოეთიშა პირველ მსოფლიო ომს. ზავის მიხედვით რუსეთს ოსმალეთის იმპერიისთვის უნდა დაეთმო ბათუმისა და ყარსის ოლქები. ამ დროს ამიერკავკასია ფაქტობრივად დამოუკიდებელი იყო რსფსრ-სგან და იმართებოდა ამიერკავკასიის სეიმის და ამიერკავკასიის კომისარიატის მიერ, თუმცა დამოუკიდებლობა გამოცხადებული არ ჰქონდა. ოსმალეთის იმპერია ითხოვდა ბრესტ-ლიტოვსკის ზავით კუთვნილი ტერიტორიების დათმობას ამიერკავკასიის მთავრობისგანაც. სეიმი ცდილობდა ოსმალეთთან პრობლემის მოგვარებას დიპლომატიური გზებით.…
  • 100
    ქართველობით თამაში რაღაა...საქართველოს მიწის შვილობა არც რაიმე პრივილეგია, ან სასჯელი არასდროს ყოფილა. იყო უამრავი განსაცდელიც და დიდი სიყვარულიც. ქართველობაც ამ მოვლენებსა და გრძნობებში ნაწილდებოდა ოდითგან. აქვე ოდითგან მოყოლებული, უცხოვრიათ და ცხოვრობენ  სხვადასხვა ერისანი ათობით, ასობით, ათაობით. ან რად არ უნდა ეცხოვრათ, ყველა ერს ხომ თავისი სიფაქიზე, თავისი ღირსება გააჩნია და ამ დალოცვილი…

არ გამოტოვოთ