გონებისკარში ძველი ეკლესიის აღდგენა იწყება – ადგილობრივთა ინიციატივა და ბიზნესის მხარდაჭერა

 გონებისკარი ამ ზაფხულს სხვანაირად გამოცოცხლდა,  ძველი სასაფლაოს ადგილას სამშენებლო სამუშაოები მიმდინარეობს.

„ჩვენი სოფელი, ძველად – გომების კარი, აერთიანებს შემოქმედის თემის ორი დიდ სოფელს გომსა და შემოქმედს, ისტორიულად მნიშვნელოვანი მისია ჰქონდა ჩვენს სოფელს, კარიბჭის, გამაერთიანებლის, შემრიგებლის…

1871-1916 და 1862-1896 წლებში იმერეთის სინოდის კანტორის მეტრიკული წიგნების საძიებელში ფიქსირდება კარისყურის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია, რომელიც ასევე იხსენიება არქიმანდრიტ არსენ მგალობლიშვილის მიერ 1828 წელს შედგენილ შემოქმედის ეპარქიის ეკლესიების სიაში. აქ ერთიანდებოდა  მეზობელი სოფლები, აღინიშნებოდა საერო და საუფლო დღესასწაულები, აქვე იყო სასაფლაო, სადაც განსაკუთრებული პატივით დაკრძალავდნენ ხოლმე სოფლის გამორჩეულ ადამიანებს. საფლავები აქ დღესაც შემორჩენილია, ეკლესია კი კომუნისტურმა რეჟიმმა ადგილობრივთა ხელით აღგავა პირისაგან მიწისა, ისე გაანადგურეს, რომ დღეს მის შესახებ ინფორმაციის მოძიებაც კი ვერ შევძელით, აღარ არსებობს ვიზუალური მასალა, მხოლოდ წინაპართა მონათხრობით შევძელით მონაცემების აღდგენა “ – ამბობს ადგილობრივი მაცხოვრებელი, რომელსაც მიმდინარე სამუშაოებზე გავესაუბრეთ.

„გონებისკარში არსებული ხის ტაძარი საბჭოთა წლების რეპრესიებს შეეწირა. ეკლესია არა მხოლოდ ლოცვის ადგილი იყო, არამედ სოფლის გაერთიანების და დღესასწაულების ცენტრი. მისი დანგრევის შემდეგ სოფელმა თითქოს დაკარგა ეს ხალისი და მთლიანობა, აქ სასაფლაო დარჩა მხოლოდ, სევდიან მოგონებად. ბავშვობაში ვისმენდი ბებია–ბაბუას ისტორიებს იმ ტაძარზე, სადაც მთელი სოფელი იკრიბებოდა. მინდოდა დამენახა ის ადგილი ისევ ცოცხალი და მოქმედი, ეს ტაძარი ჩვენს შვილებს და შვილიშვილებს დარჩებათ. ისინი უნდა გაიზარდონ იმ შეგრძნებით, რომ გონებისკარს აქვს თავისი ისტორია, თავისი სული და რომ ამ სულის შენარჩუნება შესაძლებელია,“ – გვიყვება გონებისკარში მცხოვრები ისტორიკოსი, მხცოვანი პედაგოგი ვენერა გოლიაძე.

„ადგილობრივებს ხშირად გვიფიქრია, ხმამაღლაც გვითქვამს, გვიოცნებია ნასაყდრალის ადგილას ტაძრის გაცოცხლებაზე, ვის არ გავუზიარეთ, ვთხოვეთ დახმარება, სახელმწიფოს, ბიზნესმენებს, არ გამოვიდა. ახლაც არ მჯერა რომ ჩემი თაობა ამისი მოწმე ხდება და აქ ტაძარი დაბრუნდება. ჩვენი თემისთვის ესაა ღირსების დაბრუნების და ძველი ცოდვის გამოსყიდვის შანსი. კარგი საქმე კეთდება, კეთილი და ღვთის მოსაწონი.“ – გვიზიარებს ემოციებს ადგილობრივი.

  ახალი პროექტი ადგილობრივი მოსახლეობის ინიციატივით დაიგეგმა, საინიციატივო ჯგუფმა სოფელში ტაძრის აღდგენაზე ხელმოწერები შეაგროვა და მორიგი მცდელობით ბიზნესის ჩართულობაზე თემში მოქმედ კომპანია „პარვუს ჯგუფს“ მიმართა.  კომპანია, რომელიც გომის მთაზე მდინარე ბჟუჟის ხეობაში ჰესებს აშენებს,  სოფლის თხოვნას სოციალური პასუხისმგებლობის ფარგლებში გამოეხმაურა.

„როცა სოფლის მოსახლეობამ მოგვმართა დანგრეული ეკლესიის აღდგენის თხოვნით, ჩვენთვის ეს განსაკუთრებული მნიშვნელობის ინიციატივა აღმოჩნდა, „პარვუს ჯგუფისთვის“ სოციალური პასუხისმგებლობა არასოდეს ყოფილა მხოლოდ სიტყვები — ეს არის ჩვენი ყოველდღიური პრაქტიკა და საზოგადოების მიმართ აღებული ვალდებულება. გავიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტებთან, საპატრიარქოსთან, ვესაუბრეთ ადგილობრივებს,სოფლის უხუცესებს, ისტორიკოსებს, ვეცადეთ ისტორიული მასალის მოძიება,  აღმოჩნდა, რომ გონებისკარის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია არა მხოლოდ ისტორიული შენობაა — ის იყო სოფლის სულიერი კერა, რომელიც ათწლეულების განმავლობაში ასაზრდოვებდა ადგილობრივებს. მისი აღდგენა ასი წლის შემდეგ ჩვენთვის განსაკუთრებული პატივი და პასუხისმგებლობაა, ეს ნიშნავს კულტურული მეხსიერების, ტრადიციების და საზოგადოების ინტერესების დაცვას.

ამის პარალელურად, პარვუს ჯგუფმა არაერთ სხვა სოციალურ ინიციატივას დაუჭირა მხარი და კვლავაც არაერთი პროექტის განხორციელებას ვგეგმავთ,  მაგრამ  ახლა, მოსახლეობის მოთხოვნის და ისტორიული მნიშვნელობის გათვალისწინებით, ეკლესია გახდა ჩვენი ფოკუსი.

კომპანიისთვის მნიშვნელოვანია, რომ ჩვენი საქმიანობა ჰესების მშენებლობის ფარგლებში მხოლოდ ტექნიკური პროცესებით არ შემოიფარგლებოდეს, ასევე ემსახურებოდეს სოფლის განვითარებას და ადგილობრივი თემის კეთილდღეობას.

ეკლესიის აღდგენა სიმბოლური ნაბიჯია — ის აერთიანებს მოსახლეობას, ასწავლის მომავალ თაობას თავიანთი კულტურის პატივისცემასა და მეხსიერების შენარჩუნების მნიშვნელობას“ _ აცხადებს კომპანიის წარმომადგენელი.

გონებისკარში დაწყებული მშენებლობა ერთდროულად არის წარსულთან დაბრუნება და მომავლისკენ სვლა. ეს არის მაგალითი იმისა, თუ როგორ შეიძლება ადგილობრივი ინიციატივა და კერძო სექტორის მხარდაჭერა ერთად გადაიქცეს მნიშვნელოვან საქმედ, რომელსაც არა მხოლოდ ერთი სოფლის, არამედ მთელი რეგიონისთვის აქვს სიმბოლური მნიშვნელობა. ადგილობრივები იმედოვნებენ, რომ ახალი ეკლესია სოფლის სულიერ ცენტრად იქცევა და მის გარშემო კიდევ უფრო განმტკიცდება საზოგადოებრივი ერთიანობა.

მსგავსი სტატიები