თემურ მარშანიშვილი
მგონი, წარსულს ჩაბარდა, ქართველ კაცს შემოდგომის დადგომა რომ უხაროდა. აფრასიონი რომ აფრასიონია, მატრონას პატრონი, უბედური აფრასიონი, ისიც კი ყოველ შემოდგომაზე წიწილების დათვლის მოლოდინში ხელებს იფშვნეტდა. ახლა წიწილების მაგიერ ხმები უნდა ითვალო მთელი ღვინობისთვის განმავლობაში და იმაზე უნდა იმტვრიო თავი, ვინ ვის აძლევს, სად და როდის?.. ხმებს ვგულისხმობ, რასაკვირველია, თორემ სხვა რაღა დარჩათ მისაცემი?!
„ღირსების მარშის“ მოწყობაში წინააღმდეგობის გაწევის, გეიაღლუმის ჩატარებაში გადაგვარებული ორგანიზატორებისთვის ხელშეშლის გამო, ევროპასთან და ამერიკასთან პირშერცხვენილმა, „მოძალადე“ საქართველომ, ოქტომბერში, თუ მანამდე პანდემიამ არ შთანთქა, დემოკრატობანას კიდევ ერთი ტესტი უნდა ჩააბაროს, თანაც ისე, „ნაცები“ რომ ცნობენ (აბა, ეუთოსა და სხვა დამკვირვებელ ორგანიზაციებს გინდ უცნია, გინდ არა) და როგორმე დაამშვიდონ შეშფოთებული ოკეანის გაღმელი და გამოღმელი „დემოკრატიის მამები“, სწორედ „ნაცების“ ხელისუფლებაში მობრუნებისთვის რომ იხევიან შიგანზე.
ამბობენ ჟურნალისტს სქესი არ გააჩნია და პოლიტიკოსს სინდისიო. ჰოდა, გამოჩნდებიან ახლა, ამ ეტაპზე თვითმმართველობის დათრევის მსურველი ზოგი ახალბედა და ზოგიც ცხრა რაღაცაზე გადახტარი ეს უსინდისო, შუბლზე კამეჩის ტყავგადაკრული, ქვეყნის გადამხნავ-გადამხრავი ე. წ. „პოლიტიკოსები“, გულზე მჯიღის ცემით, ყალბი რიტორიკით დაყრიან საარჩევნო პროგრამებსა თუ კონცეფციებს, აიკლებენ ქვეყანას თავთავიანთი ტელევიზიებითა და მათი მოპიარე უსქესო ჟურნალისტებით.
„ნაცი“ ზოოპარკიდან ახალგამოსულ მელიას მიუსევს ბუდეში სიამით გატრუნულ „ქოცს“. „ცულს მოვიტან ცუნცულასა, ხელეჩოსა, წალდულასა, ხესაც მოვჭრი, ხის ძირსაცა, შენც შეგჭამ და შენს შვილსაცაო“, მიძუძგურდება თავმოტვლეპილი და კუდმოგლეჯილი მელია. დაფრთხება კოჰაბიტაციით დედიმისის ნაჭამი, ამერიკისგან ყვითელბარათნაჩვენები „ქოცი“, „რაო, ბატონო მელაო? – გადმოსძახებს და რამდენიმე ბარტყსაც გადმოუგდებს. ბარტყები კი ბლომად ჰყავს მისიც და სხვისიც. ჩვენ რა, მელიაზე ნაკლები სტომაქი გვაქვსო? – გაწყრებიან სხვა ნადირნი, ისინიც დასცინცლავენ რამდენიმე ბარტყს მობუდარს. ეგ არის და ეგ და ასე იქნება სულ, სანამ უნიათო „ქოცს“ ბარტყები არ გამოელევა, ხოლო მადესტაბილიზებელ, ქრონიკულად მესაბოტაჟე „ნაცს“ ხელისუფლებაში ნებისმიერი ბინძური მეთოდით, თუნდაც რევოლუციით, დაბრუნების სურვილი არ გაუქრება.
ჰო, გენდერიც ხომ უნდა დავიცვათ. ისე როგორ წახდება ამ ბოლო დროს ნამეტნავად გააქტიურებული ქართველი ქალი, რამდენიმე საარჩევნო ურნაზე არ ახტეს თავისი ნატიფი, გრძელი კანჭებით, გამოხატვის თავისუფლებას გვიზღუდავენო. შესაბამისი გენერალური რეპეტიციაც ხომ უკვე რეზონანსულად გაიარა საქართველოს პარლამენტში.
მოკლედ, ბოლო 30 წლის განმავლობაში , მას შემდეგ, რაც „დემოკრატიულები“ გავხდით, ეს პოლიტიკური ნადირები ერთმანეთს წყვეტენ და კარგებს „უხნავენ“ იმ ერთი ბუდისთვის, რომელიც სინამდვილეში კვერცხისმდებელ ფრინველებს ეკუთვნის. ვინ იცის, ამნაირ ნადირთა მოდგმას კიდევ რამდენი შემოდგომა დასჭირდება იმის მისახვედრად, რომ ძუძუმწოვრების ლაყე კვერცხებიდან წიწილები არ იჩეკება. რომც გამოიჩეკოს, ვის რა ჯანდაბად უნდა და რაში გამოადგება ასეთი წიწილები?!
ერთი ძველი ანეგდოტი მახსენდება: ესპანეთში ტიპი რესტორანში შედის და ამ ქვეყნის ეროვნულ კერძს მოითხოვს. ტაქტიანი ოფიციანტი ორ სოღო შემწვარ კვერცხს მოუტანს. მოეწონება ტიპს და მეორე დღესაც შეივლის ამ რესტორანში, ისევ იმ ეროვნული კერძის მისართმევად. ამჯერად გაცილებით პატარა ზომის ორ ცალ შემწვარ კვერცხს მიართმევენ, ფულს კი იმდენივეს გადაახდევინებენ. გაუკვირდება ტიპს, ეს როგორაო?! ასეა, ბატონო და რა ვქნათ, ამ ეროვნულ კერძს „კორიდა“ ჰქვია, კორიდაზე კი ხან ხარი კვდება და ხან კაციო, – დაამშვიდებს ოფიციანტი.
ერთი სიტყვით, იმის თქმა მინდა, ჭკუით იყავით, ბუნტის გარეშე, როგორმე მშვიდობიანად ჩაატარეთ ეს არაფრისმომცემი არჩევნები, თორემ „კორიდის“ დაგემოვნება არ აგცდებათ.
მსგავსი სტატიები
- 100
ავტორი ნინო ნიკოლაიშვილი ორიგინალურად გადაწყვეტილი ჩვენება. ოზურგეთის თეატრის სცენაზე, მაყურებელი და მსახიობები ერთად. ერთნი - რეზერვისტები, მთავარი მოქმედნი პირნი და მეორენი, მაყურებელი, ასევე მოქმედნი პირნი, ოღონდ მეორე რიგის რეზერვისტები. სტატიის თემიდან, ასეთი გადახვევის იდეა, სწორედ სპექტაკლის თემამ გამოიწვია. საქართველოს კულტურის, სპორტის და ახალგაზრდობის სამინისტროს მხარდაჭერით, ოზურგეთისა და დმანისის თეატრების კოპროდუქციის,ნილ… - 100
„ლანჩხუთი პლუსი“ ოთხმოცდაათიან წლებში დაიბადა ლანჩხუთში და თავისუფალი სიტყვის „ოაზისი“ გახდა ორიოდე დღის წინ, გაზეთი „ლანჩხუთ პლუსი“ დაემშვიდობა თავის ერთგულ მკითხველს, ამის შესახებ მისმა მთავარმა რედაქტორმა, ქალბატონმა ქეთევან ნაკაშიძემ, გაზეთის ფეისბუქის გვერდზე გამოაქვეყნა წერილი სათაურით: „გამომშვიდობება ერთგულ მკითხველთან!“ „აი, დადგა დღე, როდესაც მე, თქვენი ერთგული და მოსიყვარულე ჟურნალისტი უნდა გამოგეთხოვოთ და… - 100
ცნობილი მებაღე-დეკორატორი, ასკანელი ზურაბ შევარდნაძე ასე იგონებს „ლამპრობის“ ტრადიციას: _ ორი თებერვლის ღამეს ბავშვობაში ძალიან ველოდებოდით. ეს ღამე განსაკუთრებული ღამეა გურიაში, გურულები ლამპარს ანთებენ და ამ რიტუალს ლამპრობას, ჟირჟღილობას ვეძახით. ბაბუა დილიდან ჩაალბობდა ნავთიან გობში საგანგებოდ ამ დღისთვის გადანახულ, მსხვილ ნაგულებს, აკაციის გრძელ ღჯას კანს გააცლიდა და ნავთით გაჟღენთილ ნაგულებს… - 95
დაავადებათა კონტროლისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნული ცენტრის გენერალური დირექტორი, ამირან გამყრელიძე მიმართვას ავრცელებს. გამყრელიძემ დაავადებათა კონტროლის ეროვნული ცენტრის საქმიანობა შეაფასა და მიღწეულ შედეგებსა და დაგეგმილ პროექტებზე ისაუბრა. ის მიმართვაში კოლეგებს საქმიანობისთვის მადლობას უხდის. „ძვირფასო კოლეგებო, პარტნიორებო, მეგობრებო, მაქვს პატივი კიდევ ერთხელ მოგმართოთ, როგორც დაავადებათა კონტროლისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნული ცენტრის… - 91
გაზეთ „ალიონის“ რედაქცია დაბადების დღეს ულოცავს ცნობილ მწერალსა და პუბლიცისტს ქალბატონ გენრიეტა ქუთათელაძეს. იგი გასული საუკუნის 60-იან წლებში აღნიშნულ გაზეთში მუშაობდა ჟურნალისტად. აქედან დაიწყო მისი სამწერლო მოღვაწეობაც. გთავაზობთ აჭარის მწერალთა სახლის მილოცვას ქალბატონ გენრიეტასადმი: „აჭარის მწერალთა სახლი დაბადებიდან 80 წლის იუბილეს ულოცავს ცნობილ მწერალს, პუბლიცისტს, ღირსებითა და ნიჭიერებით გამორჩეულ ქალბატონს…