თეატრი – ბავშვობის შთაბეჭდილებიდან საიუბილეო დიზაინამდე

ოზურგეთის სახელმწიფო დრამატული თეატრის შენობა იმ ქალაქის სახე და სავიზიტო ბარათია, რომელშიც დავიბადე და გავიზარდე.

ფონდი „ქართუს“ დახმარებით, თეატრი 2021 წელს სრულიად რეაბილიტირებული შეხვდა. როგორც თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი, ბატონი ვასილ ჩიგოგიძე ამბობს, „გურიას და ქართულ თეატრს ლამაზი სიზმარი აუხდა“.

შენობა, რომლის რეაბილიტაციაშიც ამდენი წელი და რესურსი გაიხარჯა, 1961 წელსაა აშენებული და კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლის სტატუსითაც სარგებლობს.

მე-60 წელი მშვენიერი სიმბოლო აღმოჩნდა მის საიუბილეო აქტივობაზე სამუშაოდ. იუბილისთვის შექმნილი ვიზუალური იდენტობა ლოგიკურად პასუხობს თეატრის განახლების პროცესს.

გარდა იმისა, რომ თეატრი ტერიტორიულად ახლოა ჩემს სახლთან, მის სცენაზე გამოსვლაც მოვასწარი ჯერ კიდევ ბავშვობაში. 7-8 წლისა  პირველ ხმას ვასრულებდი მიხეილ შავიშვილის ფოლკლორულ ანსამბლში.

სწორედ ბავშვობაში მიღებული ემოციების ანარეკლია ყველა ის მუხტი და ჟინი, რომელიც ამდენი წლის შემდეგ ისევ აინთო და მოსვენებას არ მაძლევს.

მსგავს თემაზე მუშაობის მხნეობას მიმატებს ისიც, რომ 1988 წელს თეატრისთვის დამზადდა საიუბილეო სამახსოვრო მედალი, რომელსაც დღეს უკვე მისივე მუზეუმი ინახავს.

სხვადასხვა სიმბოლოზე მუშაობისას ხშირად მაქვს შინაგანი განწყობა ამბიგრამული სიმბოლოს შექმნის (გამოსახულება, რომელიც სხვადასხვა მხრიდან ერთნაირად იკითხება) და ამის რამდენიმე მაგალითიც მაქვს, მათ შორის „ვეგან“ – ლოგოტიპი ვეგანური მარკეტისთვის.

ხელწერა, ჩვევა თუ სტილი, რომელიც პროფესიონალი არტისტის ნამუშევრებში შეიძლება ამოვიკითხოთ, ხშირად ქვეცნობიერში დალექილიდანაა ნასაზრდოები.

სწორად ამ შთგონებას მიჰყვება ხოლმე გონება შემოქმედებით პროცესში. როგორც იქნა მივაგენი საწყის წერტილს, საიდანაც ჩემი ამბიგრამებით აღფრთოვანება დაიწყო: თეატრის შესასვლელში მისი აშენების თარიღი 1961 ზუსტად ამბიგრამის სახითაა დატანილი 1961.

სულ რამდენიმე წლის ვიყავი, მიჭირს გავიხსენო რა ღონისძიება იყო, მახსოვს მშობლებმა მიმიყვანეს და მაშინ ვნახე პირველად. ქვეცნობიერში წლების წინ აღბეჭდილი „კოდის“ აღმოჩენის გარდა, ისიც მხიბლავს, თუ როგორ შემოქმედებითად მიუდგა ავტორი აღნიშნულ თარიღს: იგი ისეა დატანილი შენობის შესასვლელში, რომ სტუმარს თეატრიდან გამოსვლისასაც სრულფასოვნად ახსენებს თავს. უფლება არ მქონდა, სხვისი ეს ნაფიქრი დამეიგნორებინა, მეც ხო „ორივე მხრიდან“ მაქვს თეატრი ნანახი

გარდა პასუხისმგებლობისა, ნებისმიერ პროექტზე მუშაობისას უამრავი მასალის გაცნობა, ინფორმაციის აგროვება, სკეტჩები და ვერსიებია საჭირო. მშვენიერი სიმბოლოა ისიც, რომ სწორედ 1961 წელს მიანიჭეს საქართველოს დამსახურებული არტისტის წოდება მიხეილ შავიშვილსაც, რომელიც ჩემი საწყისი ლინკია შემოქმედებით გურიასთან. 1961 წლის საკრალურობა განუყოფელი და ორგანულია როგორც თვით თეატრისთვის, ისე ჩემი შემოქმედებისთვის

შედეგად შეიქმნა სიმბოლო, რომელშიც გაერთიანებულია:

• ტრაგედიისა და კომედიის ნიღბები;
• შენობის აშენების თარიღი 1961 (შენარჩუნებულია ამბიგრამის პრინციპი);
• სასცენო ფარდები.

პრაქტიკულად, ესაა ვიზუალი, რომელშიც გურული ლაკონიურობით, მინიმალისტურადაა თავმოყრილი თეატრის იდენტობისთვის განუყოფელი სიმბოლოები. გამოსახულება, რომელიც მზადაა საიუბილეო წლის განმავლობაში (და მის შემდეგომაც) ხელი შეუწყოს ოზურგეთის თეატრის პოზიციონირებასა და პოპულარიზაციას შიდა და საერთაშორისო ასპარეზზე.

ირაკლი დოლიძე,

სარეკლამო სააგენტო idolize-ის დამფუძნებელი.

idolize.ge

მსგავსი სტატიები